| |
وب : | |
پیام : | |
2+2=: | |
(Refresh) |
درسهایی از ناپلئون هیل درباره هدفگذاری:
1. اگر اعتقاد داشته باشید که میتوانید، حتماً میتوانید.
به هرچه اعتقاد داشته باشیم اتفاق میافتد. به این اصطلاحاً تحقق باور میگویند. اغلب ما هرگز متوجه نمیشویم که از چه نیروی عظیمی برخورداریم زیرا نمیخواهیم تن به انجام دادن کارهایی بدهیم که درنظر دیگران امکان انجام دادنش وجود ندارد. کارهای غیرممکن به تلاش و تمرکز بیشتری نیاز دارد، اما وقتی اینها تحقق پیدا میکنند، پاداشی گران حاصل میشود. ممکن است نتوانید به هرچه دوست دارید دسترسی پیدا کنید، اما تا معتقد نباشید که توان انجام کاری را دارید، هرگز به انجام دادن آن موفق نمیشوید.
2. اگر مطلبی را بهدفعات برای خود تکرار کنید، حتی اگر واقعیت نداشته باشد آنرا باور میکنید.
تکرار یک مطلب باعث میشود ذهن نیمه هشیارتان آنرا به عنوان یک حقیقت بپذیرد، و آنرا به یک حقیقت فیزیکی تبدیل میکند. میتوانید از این موقعیت استفاده کنید و به جنبههای مثبت امور توجه کنید. جای «میتوانم این کار را بکنم.» را با «اینکار را خوااهم کرد.» عوض کنید.
3. اگر به خود و دارندگیها و امتیازات خود اعتقاد نداشته باشید، دیگران هم به شما و دارندگیهایتان اعتقاد نخواهند داشت.
در فروش قاعده اصولی وجود دارد و آن قاعده ایناست: قبل از اینکه به دیگران بفروشید، باید به خودتان بفروشید. اگر به کالا و خدمات خود اعتقاد نداشته باشید، بدانید که دیگران هم به خدمات و کالاهای شما اعتقاد نخواهند داشت. اگر دیگران را فریب بدهید و آنها را به معاملهای غیرمنصفانه وادار کنید، باید قبل از همه بر مقاومت درونی خود در برابر انجام دادن کار اشتباه غلبه کنید.
4. چه کسی بهشما گفت که اینکار عملی نیست، به چه موفقیت عظیمی رسیده است که او را واجد شرایط کرده تا برای شما تعیین محدودیت بکند؟
در جریان زندگی به نکته مهمی پی میبرید و آن نکته این است که کسانی که بیش از همه توصیه میکنند و پند و اندرزی میدهند، کمتر از دیگران شایسته انجام اینکار هستند. اشخاص موفق و درگیر فرصت آنرا ندارند که خطوط زندگی شما را مشخص کنند آنها گرفتار زندگی خود هستند.ناموفقها و ناقابلها بیش از هرکسی فرصت دارند که خط و خطوط زندگی دیگران را ترسیم کنند. این اشخاص از شکست خوردن و ناکام ماندن شما لذت میبرند. وقتی کسی بهشما میگوید، چیزی که میخواهید به آن برسید غیرممکن است و یا ارزش تحمل زحمتش را ندارد، نگاهی دقیق به او بیاندازید و ببینید که در زندگی خود به کجا رسیدهاند، چه موفقیتهایی کسب کردهاند. آدمهای موفق خوشبین هستند و به موفقیت عادت کردهاند.
5. اگر به رفتار امروزتان ادامه دهید، ده سال دیگر در چه شرایطی قرار خواهید داشت؟
خیلیها متوجه نیستند که موفقیتهای بزرگ از موفقیتهای کوچکی که اغلب در مدتی طولانی بهدست آمدهاند نشات میگیرند. واقعیتی است که آدمهای موفق اندیشمندان بلندمدت هستند، آنها میدانند که باید از هر موفقیت خود درسی بگیرند و هر موفقیت را زیربنای موفقیت بعدی قرار دهند. مرور منظم پیشرفت و ترقی، بخش مهمی از هدفگذاری است. هدف چیزی آنقدرها بیش از یک میل و اشتیاق نیست، مگر اینکه برای دستیابی به آن زمانبندی کنید. مهم است که در برنامهریزی هدفها به هدفهای کوتاهمدت، میانمدت و درازمدت توجه داشته باشید. با توجه به شرایط در هدفهای خود تجدید نظر کنید، به زمان انجام شدن آنها توجه داشته باشید و به تدریج هدفهای بزرگتری برای خود انتخاب کنید. دقت کنید که در مسیر درستی در حرکت باشید.
6. از زندگی چه میخواهید و برای رسیدن به این خواسته به زندگی چه میدهید؟
در فیزیک قانونی هست که میگوید: برای هر عملی، واکنشی به همان اندازه در جهت مخالف وجود دارد. همین مطلب در زندگی ما نیز صدق میکند. هرچه بکارید همان را برداشت میکنید. برداشت شما با سرمایهگذاری شما رابطه مستقیم دارد. به هرچیز یک برچسب قیمت الصاق شده است. وقتی برای خود هدفی درنظر میگیرید و برای رسیدن به آنهدف تلاش میکنید میبینید که هیچ هدفی دور از دسترس نیست.
7. بهجای آنچه نمیخواهید به آنچه میخواهید توجه کنید.
به هرچه فکر کنید به آن میرسید. به هرچه برای مدت کافی فکر کنید، بخشی از روان شما میشود، از این قانون به سود خود استفاده کنید. اگر ذهن خود را متوجه مسایل کنید، به مسئله میرسید، و اگر به راهحل بیندیشید، به راهحل میرسید. داشتن تردید، هراس و احساس عدم امنیت خاطر طبیعی است. انسان موفق به این مهم توجه میکند و با متمرکز شدن روی جنبههای مثبت و هدفهای مطلوب راه غلبه بر آنها را مییابد.
8. به هرچه بخواهید میرسید، مشروط بر آنکه جایگزینی را بهجای این خواسته خود نپذیرید.
کسانی که در زندگی خود به موفقیتهای بزرگ میرسند کسانی هستند که به کمتر از آنچه میخواهند رضایت نمیدهند. وقتی میبینید که به دریافت کمتر از حد مطلوب فکر میکنید، لحظهای صبر کنید و موقعیت را تحلیل نمائید. آیا موانعی که پیش روی خود میبینید برطرف ناشدنی هستند؟ آیا راه دیگری برای حمله به مسئله وجود ندارد؟ هر قدمی که در مسیر درست برداشته شود، هرقدر کوچک و جزیی بهنظر برسد شما را بهسمت هدف سوق میدهد.
9. مهم نیست که در گذشته چه کردهاید، مهم این است که در آینده چه خواهید کرد.
این گفته شکسپیر است که « آنچه گذشته است پیشگفتار است» هر کاری که در گذشته انجام دادهایم در حکم پیشگفتار و مقدمهای برای کار بعدی ماست. برای موفقیتهای آتی خود برنامهریزی کنید و پیروزیهای امروز خود را جشن بگیرید.
10. به دقت به آنچه میخواهید بیندیشید.
بسیاری از مردم برای تعطیلات آخر هفته خود بیش از زندگیشان برنامهریزی میکنند. و بعد ناگهان متوجه میشوند که بیآنکه بدانند زندگیشان گذشته است. وقتی دقیقا مطالعه کنید و بدانید که از این زندگی چه میخواهید، نیرو و توانتان را برای رسیدن به این خواسته بسیج میکنید. یکی از امتیازات مهم داشتن هدف مشخص در زندگی این است که بهشما این امکان را میدهد تا فعالیتهای خود را از پیش سازماندهی کنید. در این شرایط خودبهخود میدانید که آیا بهسوی هدف پیشرفت میکنید یا از آن فاصله میگیرید. اینگونه میتوانید از زمان، از پول و از انرژی خود برای رسیدن به هدفتان استفاده کنید.
11. ترقی شما در زندگی از ذهنتان شروع و به همانجا ختم میشود.
هر موفقیت بزرگی با یک ایده در ذهن شروع میشود و بعد به حقیقت میپیوندد. با یادگیری و مطالعه دائم ذهن خود را با نقطه نظرها انباشت کنید و بعد برای تحقق آنها بکوشید. حتی یک ایده کممقدار که به مرحله عمل گذاشته میشود بهمراتب از یک ایده عالی که به مرحله عمل درنمیآید بهتر است.
12. ثبات هدف اولین اصل موفقیت است.
برای دستیابی به موفقیت باید طرحی مدبرانه برای زندگی داشته باشید و بهرغم همه مشکلاتی که احتمالا وجود دارد به آن بچسبید. توجه داشته باشید که در عمل همه اشخاص موفق جایی در زندگی مایوس میشوند. اما هیچ مانعی وجود ندارد که شخص با ثبات رای و مصمم از عهده آن بر نیاید.
13. انسان هدفمند همیشه موفق است.
هدفگذاری را بخشی همیشگی از زندگی خود قرار دهید. میتوانید هدفهایی کوچک و قابلحصول را درنظر بگیرید و آنقدر در جهت نیل به آن بکوشید و تلاش تا به آن برسید. بدانید که موفقیتهای کوچک به موفقیتهای بزرگتر ختم میشوند.
کانال تلگرامی ما
https://t.me/eshghepool
بدترین باوری که میتواند دامنگیر ما بشود این باور است که "من به اندازه کافی خوب نیستم"، این باوری است که تولید احساس حقارت و نابسندگی میکند. فرض را بر این میگذاریم که دیگران از ما بهتر هستند، آن هم تنها به این دلیل که در حال حاضر در شرایط بهتری از ما قرار دارند. احساس میکنیم که ارزش آنها باید از ارزش ما بیشتر باشد. و بنابراین ارزش ما از آنها کمتر است. این احساس بیارزش بودن در عمق روان ما جای میگیرد و سبب میشود که خودمان را دستکم بگیریم و ارزان بفروشیم. اینگونه حتی نمیتوانیم هدفگذاری کنیم. باید بپذیرید که نه تنها خوب هستید، بلکه میتوانید در زمینه مورد نظر خود به جایگاه عالی برسید. توانمندی بالقوه شما نامحدود است، و به همین دلیل است که میتوانید به مراتب به بیش از آنچه تاکنون دست یافتهاید دست پیدا کنید.
برایان تریسی
زندگي كردن بدون هدف شبيه رانندگي در مه غليظ است. موتور اتومبيلتان هرقدر قوي و قدرتمند باشد، شما به آرامي رانندگي مي كنيد، مردد هستيد و حتي روي جاده صاف حركت به جلو اندك داريد. با تصميم گيري درباره هدفهايتان، که بلافاصله از بين مي رود و شما در موقعيتي قرار مي گيريد كه از توانمنديهاي خود استفاده كنيد.
داشتن هدفهاي روشن و شفاف به شما امكان مي دهد پابر پدال گاز زندگي خود بفشاريد و شتابان در راستاي تحقق بخشيدن به خواسته هايتان به حركت درآييد.
اگر هدف جوي حالت خود به خود و اتوماتيك داشته باشد، چرا تنها شمار اندكي از مردم هدفهاي روشن، مكتوب و قابل اندازه گيري دارند؟ اين يكي از بزرگ ترين اسرار زندگي است. به اعتقاد اكثر روانشناسان مردم به چهار دليل هدف گذاري نمي كنند.
فكر مي كنند هدف گذاري مهم نيست.
نخست، اغلب اشخاص به اهميت هدف گذاري واقف نيستند. اگر شما در خانه اي بزرگ شويد كه كسي هدفي را دنبال نمي كند و يا با كساني معاشرت كنيد كه درباره هدف هرگز بحث نمي شود و يا كسي براي آن بها و ارزشي قائل نيست، شما در شرايطي بزرگ مي شويد و به بلوغ مي رسيد كه نمي دانيد هدف گذاري بيش از هر عامل ديگري در موفقيت زندگي شما سهم دارد.
به اطراف خود نگاه كنيد. چند نفر از افراد خانواده و يا دوستان شما به هدفهايشان معتقدند؟
راه آن را نمي دانند.
علت دوم نداشتن هدف اين است كه اشخاص اصولا نمي دانند چگونه بايد هدف گذاري كنند. از آن بدتر، خيلي ها فكر مي كنند كه داراي هدف هستند و حال آنكه آنها در نهايت چند ميل و رؤيا دارند. مثلا مي خواهند خوشبخت شوند، پول زيادي درآورند و يا زندگي خانوادگي خوبي داشته باشند.
اما اينها ابدا هدف نيستند.
اينها صرفا خيال و رؤيا هستند كه همه آنها را دارند. اما هدف با آرزو و ميل تفاوت دارد. هدف روشن، مكتوب و خاص است. مي توان آن را به سادگي و سهولت به كسي توضيح داد. مي توانيد آن را اندازه بگيريد و مي توانيد بفهميد كه آيا به اين هدف رسيده يا نرسيده ايد.
كاملا امكان پذير است كه از يك دانشگاه برجسته مدرك تحصيلي بگيريد و با اين حال حتي يك ساعت كسي درباره هدف برايتان حرف نزده باشد. انگار كساني كه محتواي درس مدارس و دانشگاهها را مي نويسند به كلي از اهميت هدف گذاري بي اطلاعند و نمي دانند براي دسترسي به موفقيتهاي آتي تا چه اندازه به آن احتياج است. و البته اگر قرار باشد قبل از رسيدن به بلوغ هيچ اطلاعي از نقش مهم هدف گذاري نداشته باشيد، نمي دانيد درهر كاري كه مي كنيد اين هدف گذاري چه سهم عمده اي ايفا مي كند.
ترس از شكست خوردن دارند.
تاریخ ارسال پست: 23 / 8 / 1395 ساعت: 7:57 بعد از ظهر
” بروس لی” که بی تردید از بزرگ ترین ورزشکاران هنرهای رزمی در تاریخ بوده است، به اهمیت هدف گذاری پی برده بود. وی در تاریخ ۱۹ ژانویه ی ۱۹۷۰ نامه ای به خود نوشت و روی آن را مهر محرمانه زده بود.
بروس لی در این نامه نوشت:
” تا ۱۹۸۰، من مشهورترین ستاره ی شرقی سینما در ایالت متحده خواهم شد، ده میلیون دلار پول به دست می آورم و در برابر دوربین فیلمبرداری در بهترین نقش خود ظاهر می شوم.” او قبل از این که در سی و سه سالگی بیمرد، در سه فیلم بازی کرد که از آن جمله می توان به ” اژدها وارد می شود” اشاره نمود.
این فیلم شهرت و محبوبیت فراوانی برای بروس لی در سرتاسر جهان به دست آورد.
” نیدو کیوبین” می گوید:
هیچ چیز به اندازهی تمرکز انرژی
روی تعداد محدودی از هدف ها به زندگیتان توان و نیروی بیشتر نمی دهد.
از اینکه مدتی بی هدف باشید نترسید
این روزها جمله ای منسوب به آنتونی رابینز، سخنران معروف انگیزشی جهان در شبکه های اجتماعی رد و بدل می شود با این مضمون:
کسانی را می شناسیم که سر در گمند، هر روز به راهی می روند، کاری را شروع می کنند بعد به کار دیگری می چسبند . آنها مشکل ساده ای دارند؛ آن مشکل این است: نمی دانند چه می خواهند . شما هم اگر ندانید هدفتان چیست، طبیعی است که نتوانید به آن برسید.
اگر این مطلب بدین معنا گرفته شود که تجربه کردن، رها کردن، و شروع کردن تجربه های جدید را بد بدانیم و این را مساوی سرگردانی بدانیم. این جمله 100% اشتباه است.
درست است که هدف داشتن خوب است، ولی اگر من (من به عنوان یک فرد یا سازمان یا یک کشور) خودم و محیطم را نشناسم، و بخواهم عجولانه هدف گذاری کنم این نیز کاملا اشتباه است. به ما آموخته اند که قبل از انتخاب و هدف گیری، تحلیل و تفکر کنیم. ولی این جمله همیشه درست نیست. شما گاهی چاره ای ندارید که ابتدا تجربه کنید و سپس بر اساس اطلاعاتی که بدست می آورید، تحلیل و انتخاب کنید (به این می گویند کنش اطلاعاتی).
نگاه راهبردی:
پیش از انتخاب هدف باید تحلیل کرد. ولی اگر تفکر و تحلیل به جایی نمی رسد باید دست به اقدامات (کنش های کوچک و آزمایش های کنترل شده) زد، تا از طریق تجربه ورزی به دیدگاهی جدید برسیم و بتوانیم هدف گذاری کنیم. پس تجربه ورزی، امتحان کردن حوزه های مختلف و کنشگری و کاوشگری بد که نیست، خوب نیز است و گاهی تنها راهست.
بی هدفی برای یک دوران محدود بد نیست. عدم تلاش/تجربه ورزی برای شناخت و تعیین اهداف بد است.
به خاطر بسپارید:
تعهد و تمرکز بر یک هدف که پشتوانه محکمی ندارد مانند این است که تخت گاز به سمت پرتگاه برویم. پیشروی کور به سمت هدف می تواند از بی هدفی خطرناک تر باشد.
تاریخ ارسال پست: 8 / 5 / 1395 ساعت: 12:5 قبل از ظهر