انواع قراردادهای آتی:

قرارداد آتي:

قرارداد آتي عبارت است از توا فق طرفين قرارداد براي انجام معامله در تاريخ مشخص از آينده كه مقدار كالا و قيمت آن نيزدر قرارداد مشخص مي شود. كه شامل قرارداد آتي خريد و فروش است كه درقرارداد آتي خريد اين امكان وجود دارد كه درتاريخ مشخصي از آينده دارايي خاصي را با قيمت توافق شده هنگام قر ارداد خريداري كنيد و قرارداد آتي فروش نيز در مقابل به شما امكان فروش دارايي خاصي را در تاريخ مشخصي از آينده و به قيمت قرارداد مي دهد.انواع

قرارداد آتي:

1.  قرارداد آتي نرخ ارز:

بازار قرارداد آتي نرخ ارز يكي از بازارهاي نظام يافته بازار قرارداد آتي است كه افراد براي پوشش ريسك نرخ ارز به آن مراجعه مي كنند بسياري از معامله گران ارز خارجي كه شامل بانك و موسسات غير بانكي نيز مي شوند كه ميز قرارداد آتي دارند كه در اتاق مبادلات قرار دارد و از آن به منظور مديريت ريسك و سفته بازي استفاده مي كنند ,ميز قرارداد آتي معمولا نرخ هاي قرارداد آتي ارز براي سررسيدهاي مختلف را تعيين و بر آن اساس معامله گران دست به مبادلات مي زنند ,قرارداد آتي نرخ از دير باز مورد استفاده بوده و در عين حال از دهه 1970 به علت از بين رفتن ثبات نرخ ارز در جهان اقتصاد استفاده از آن بسيار بيش تر شده است و افراد با استفاده از پيش بيني خود از آن استفاده مي كنند كه باعث ثبات نرخ ارز خواهد بود.

2. قراداد آتي نرخ سود :

اين قرارداد در سال 1983 توسط نظام بانكي لندن به وجود آمد و هنوز هم در انگليس مورد استفاده است. اين قرارداد از قرارداد آتي در آتي مشتق مي شود . در بانك هاي بزرگ رايج است كه به صورت سرمايه گذاري بانك ها در يك ديگر مورد استفاده قرار مي گيرد. در توافق نامه بانك ها زمان و مقدار و سود سپرده مشخص مي شود و بانك سپرده گذار وجوه مورد توافق را سپرده گذاري مي كند ,اين قرارداد نوع ساده قرارداد آتي در آتي است زيرا اصل وجوه مورد نياز است و مابه التفاوت نرخ سود و نرخ سود ارز منتقل مي شود . در قرارداد آتي نرخ سود در مورد ميزان اصل سپرده به همراه نرخ قرارداد و نيز نرخ مرجع كه عمدتا "لايبور" است توافق مي شود و البته نرخ مرجع مي تواند ساير اوراق مانند اوراق خزانه باشد .

انعقاد قرارداد نرخ سود تغييرات مثبت و منفي نرخ سود را از بين مي برد و در حقيقت هزينه مالي بانك را تثبيت مي كند.

V=(r f - r c ) *NP*dc/dy

 اصل سپرده =NP, نرخ قرارداد = r c , نرخ مرجع = r f , مابه التفاوت سود وزيان =v

 تعداد روز سال = dy , تعداد روز قرارداد = dc

 V/(1+dc/dy*rf ) PVV=

 نرخ تنزيل سود و زيان , ارزش فعلي ما به التفاوت

 در اين قرارداد پرداخت يا دريافت مابه التفاوت در ابتداي دوره وام دهي انجام مي شود نه در تاريخ سررسيد . به همين علت ارزش زمان انتقال براي مبلغ در تاريخ سررسيد به صورت ارزش فعلي محاسبه مي شود.

 3. قرارداد آتي اوراق بهادار :

 بازار اوراق بهادار در امريكا و اروپا و آسياي شرقي صورت مي گيرد . در بسياري از بنگاه هاي معامله گر اوراق قرضه دولتي وشركتي را معامله مي كنند . بنگاه هاي كارگزاري نيز در بازار فعال حضور دارند و باستفاده از شبكه الكترونيك ,خريداران وفروشندگان را گرد هم آورده به يك ديگر معرفي مي كند و معاملات نقدي و قرارداد آتي زيادي را روي اوراق بهادار دولتي به انجام مي رسانند.

 4. قرارداد آتي روي كالاها:

 طرفين قرارداد تحويل كالاي خاص با قيمت معين را در زمان مشخص از آينده تعيين مي كنند. مشخصات كالا و بهاي آن مشخص مي شود و مي توان ريسك تغييرات قيمت انواع كالاها از ماشين آلات و مواد اوليه را پوشش داد . با اين قرارداد امكان استفاده از كالايي در آينده داريد در حالي كه تنها هزينه پرداختي، قيمت آتي كالا خواهد بود.

 رابطه نرخ نقد و نرخ آتي و ساختار سازماني نرخ سود :

 نرخ آتي نشان دهنده انتظارات سرمايه گذاران از روند آتي نرخ سود است كه البته با توجه به تغيير تاريخ سررسيد متغيراست. به عنوان مثال سرمايه گذاري بلندمدت داراي ريسك بيش تري است بنابراين بازدهي بيش تري را طلب مي كند. در حالت صعودي هر چه به سررسيد نزديك مي شويم ، بازدهي نيز افزايش مي يابد . در عمل هر سه حالت مي تواند وجود داشته باشد .

 مثلا در سال 1974 به علت بحران و افزايش نرخ سود كوتاه مدت بازدهي اوراق كاهش يافت (منحني نزولي ) و در سال 1991اوراق خزانه با بازدهي صعودي مواجه شدند در حقيقت ساختار سازماني نرخ سود به مفهوم رابطه بين بازدهي اوراق با درآمدثابت با سررسيد اين دارايي هاست . بررسي اين نظريه درك عمومي از بازار مالي و نقش آن در جامعه اقتصادي و مهندسي مالي كمك مي كند.

 مشكلات قرارداد در بازار قرارداد آتي :

 در اين قراردادها چون ساختار نظام يافته وجود ندارد امكان دارد افرادي به طور غير مستقيم بر آن اثر منفي مي گذارند.

 1. حجم قرارداد و تاريخ سررسيد :مشاركت كنندگان در بازار آتي هر يك بر اساس نياز خود ,حجم قرارداد و تاريخ سررسيدخاصي را اعلام مي كند.

 2. ريسك نكول : چون اين قرارداد ساختاري مدون ندارد ضمانت اجرايي قوي ندارد و پوشش ريسك به وسيله اين قراردادخود با ريسك نكول همراه است.

 3. نقدينگي : عدم امكان پرداخت نقدي و ايفاي تعهدات ريسك نقدينگي است و بازار آتي را در شرايط عدم اطمينان قرارمي دهد.

 اختيار معامله چيست؟

تنوع بخشيدن با ابزارهاي مالي مي تواند در مهار تورم و هدايت بهينه منابع مالي سرگردان به بخش هاي زيربنايي اقتصاد كشور تاثير داشته باشد.علاوه بر اين با توجه بع نبود ابزارهاي مالي كافي در بازار سرمايه ايران و به ويژه ، كمبود ابزارهاي لازم جهت كاهش ريسك موجود،شوراي بورس اوراق بهادار اقدام به تصويب معاملات اوراق اختيار كرده است.از آنجا كه اوراق اختيار در بورس اوراق بهادار تهران سابقه اي ندارد،ايجاد و استفاده از آن نياز به فرهنگ سازي بين سهامداران دارد.

اختيار معامله، اوراق بهاداري است كه به دارنده آن حق خريد يا فروش يك دارايي خاص را در قيمت معين و در تاريخ مشخص يا قبل از آن اعطا مي كند.اختيار معامله به عنوان يكي از اوراق بهادار اشتقاقي شناخته مي شود، كه از اوراق بهادار مشتق شده يا اشتقاقي اوراقي هستند كه ارزش آنها بستگي به ارزش يك دارايي ديگر دارد.اختيار معامله، قراردادي است بين دو گروه(يك خريدار و يك فروشنده)به نحوي كه خريدار از فروشنده اختيار معامله، حق خريد يا فروش يك سهم را در يك قيمت معين خريداري مي كند.

در اينجا نيز همانند تمام قراردادها هر طرف امتيازي را به طرف مقابل اعطا مي كند و خريدار به فروشنده مبلغي تحت عنوان حق شرط پرداخت مي كند كه در واقع همان قيمت اختيار معامله است.فروشنده نيز حق خريد يا فروش دارايي مذكور را در يك قيمت معين به خريدار اعطا مي كند.اختياري كه به خريد يك سهم داده مي شود اختيار خريد و اختياري كه براي فروش سهم داده مي شود،اختيار فروش گويند.قيمت تعيين شده اي كه خريدار اختيار معامله مي تواند دارايي را خريداري كرده يا بفروشد قيمت اعمال يا قيمت توافق ناميده مي شود.البته اوراق اختيار معامله مدت معيني نيز دارد.حق خريد يا فروش يك دارايي در يك قيمت معين مي تواند تا تاريخ انقضاي آن ادامه داشته باشد.

با توجه به طرفين قرارداد و همچنين نوع دارايي يا سهمي كه اختيار معامله دربرگيرنده آن است.اختيار معامله ها مي توانند اشكال مختلفي داشته باشند اما ويژگي هاي معيني وجود دارند كه در تمام اختيار معامله ها مشترك هستند.

۱) اول ، اين كه همراه هر قرارداد اختيار معامله يك حق،نه اجبار،براي خريد يا فروش وجود دارد.همان طور كه اشاره شد اختيار خريد حقي است براي خريد يك سهم و اختيار فروش حقي است براي فروش

۲) دومين ويژگي مشترك انواع اختيار معاملات اين است كه هر قرارداد اختيار معامله اي، يك خريدار و يك فروشنده دارد.خريدار اختيار معامله به عنوان دارنده اختيار معامله شناخته شده و داراي يك موقعيت فروش است كه در صورتي كه دارنده اختيار معامله آن را اعمال كند،مسئول انجام دادن تعهدات قرارداد است

۳) سومين ويژگي مشترك همه اختيار معامله ها،قيمت اعمال يا تاريخ اعمال است و مبلغي كه از سوي خريدار به فروشنده اختيار معامله پرداخت مي شود به حق شرط اختيار معامله معروف است.به اين معنا كه اختيار معامله در خود اوراق نهفته است و برگ جداگانه اي مورد نياز نيست.وقتي سهمي خريداري مي شود همراه آن يك اختيار معامله ديگر به خريدار داده مي شود و اين اختيار در آن خريد اول نهفته است.مي توان گفت اوراق مشاركت دولتي نيز تا حدودي اين ويژگي را دارند به اين معنا كه در هر زمان مي توان اوراق مشاركت را فروخت و تضمين قيمت بازخريد را حفظ كرد.يعني نهادي تضمين كننده است كه سالياني است در اقتصاد ايران كه آن را به قيمت اسمي بازخريد كند و اين نوعي رواج داشته كه بستر ساز بازار اوراق مشتقه خواهد بود.ما در زندگي روزمره خود با انواعي از اختيار معامله مواجه مي شويم

ـ مثال :

فرض نماييد شما تصميم داريد يكي از اقلام مورد نظرتان را فردا پس از مراجعه به فروشگاه خريداري كنيد.ولي در روز مراجعه متوجه مي شويد كه كالاي مذكور به فروش رفته است.مدير فروشگاه به شما يك برگه پيش فروش مي دهد كه به شما اجازه مي دهد هفته بعد به فروشگاه مراجعه كرده و كالاي مذكور را به همان قيمت خريداري كنيد.حال شما صاحب يك اختيار خريد(همان برگه پيش فروش)هستيد كه به شما اين حق را مي دهد كه كالاي مذكور را در قيمت تعيين شده خريداري كنحل، تصميم با شما است كه هفته بعد به فروشگاه مذكور مراجعه و آن كالا را تهيه نماييد و يا همان كالا را در جايي ديگر به قيمت مناسب پيدا كرديد و از رفتن به فروشگاه مذكور منصرف شويد.در صورت عدم مراجعههٔ شما از اختيار خريد استفاده نكرديد و در صورت مراجعه براي خريد كالاي مذكور، اختيار مطالعه را اعمال كرديد

ـ مثال :

فرض كنيد كه دولت اعلام مي كند كه محصولات كشاورزي را با قيمت معيني(تضمين شده)خريداري مي كند.كشاورزان پس از برداشت محصول بررسي مي كنند كه آيا قيمت بازار بالاتر از قيمت پيشنهادي دولت است يا خير؟اگر قيمت بازار بالاتر بوده آنها محصول خود را در بازار به فروش مي رسانند و اگر قيمت دولت بالاتر باشد محصول را به دولت مي فروشند با فروش به دولت ، كشاورزان از اختيار فروش خود استفاده كرده اند

معامله بد صدام حسین داستانی در رابطه با تجارت

از جهات بسیاری،عوامل موثر در تصمیم گیری بد یا خوب در تجارت،بسیار به تصمیم گیری در شرایط عادی شبیه هستند.هنگامی که شروع به کار برروی کتاب کردم.دقیقا هم زمان با وقایعی بود که پیش از جنگ خلیج فارس رخ دادند.من نمی توانستم شباهت بین تصمیمات صدام حسین(یا به طور دقیق تر،فقدان تصمیم گیری)و واکنش های یک معامله گر نوعی را که در حال از دست دادن کل سرمایه اش است،نادیده بگیرم.

معامله صدام حسین،حمله به کویت بود.درابتدا،عزمش جزم بود و دلایل محکمی برای معامله اشداشت.(دلایل دینی بعدا پیدا شدند،که البته صدام مذهب را بهانه کرد).صدام با حمله به کویت می توانست نرخ نفت را به نفع عراق بالا ببرد،که این کار از دوراه میسر می شد،نخست اینکه یکی از کشورهایی را که همواره از مصوبات اوپک تخطی می کرد،از میان بردارد و دیگر این که در بازارهای نفت بحران و آشفتگی ایجاد کند.همچنین صدام،فرصت خوبی را برای تصرف دائم بخشی از حوزه های نفتی کویت یا حتی کل آن داشت و نیز می توانست به خلیج فارس مستقیما دسترسی پیدا کند.نکته آخر و البته موردی که اهمیت بسیاری دارد این بود که تجاوز صدام به کویت فرصتی بسیار خوب را برایش مهیا کرد که نیازهای خود بزرگ بینانه خود را ارضا کند.

دربرابر احتمال افزایش بازار،ریسک اولیه در این داد و ستد محدود به نظر می رسید.یا اینکه بسیاری به این خاطر که امریکا در پایان جنگ موضع گرفته بود،واکنش های اولیه امور خارجه ایالات متحده را به اعلامیه ها و حملات تهدید آمیز عراق به فراموشی سپرده اند،باید یادآور شد که این واکنش های اولیه را می توان اصولا در عبارت ((این مشکل ربطی به ما ندارد))خلاصه کرد.در برخورد با صدام،چنین موضع نامشخصی،درحکم انداختن فرش قرمز زیر تانک های عراقی بود.

بنابراین از دید صدام حسین،تهاجم به کویت داد وستد خوب،با احتمال سود بالا و ریسکی اندک بود،اما،همان گونه که بیشتر وقت ها هم رخ می دهد بازار تغییر می کند.پرزیدنت بوش،ایالات متحده را مظف به دفاع از عربستان سعودی کرد و برای این منظور لشکر کشی کرده و آرایی را در سازمان ملل به تصویب رساند که هدف آنها راضی کردن صدام حسین به ترک کویت بود.دراین مرحل،صدام می توانست وارد مذاکره شود تا در ازای عقب نشینی از عراق،برخی از مناطق را که بر سر آن دعوا داشت به چنگ آورده و به یک سری حق ناوگانی نیز دست یابد که در جای خود سودی فوری به حساب می آمد.با اینکه این معامله روبه بدتر شدن می رفت،صدام تصمیم گرفت که افدامی نکند.

سپس،بوش با دوبرابر کردن تعداد نیروهای نظامی و رساندن شمار آنها به چهار صد هزار نفر،سیگنال قوی تر برای صدام حسین فرستاد که نشان می داد نه تنها ایالات متحده آماده دفاع از عربستان است،بلکه ظرفیت آن را نیز داشت که بتواند کویت را باز پس گیرد.روشن است که بازار نیز تغییر کرده بود.صدام به سیگنال های بازار توجهی نکرد و دست روی دست گذاشت.

پرزیدنت بوش،مطابق تصمیم سازمان ملل 15ژانویه را آخرین مهلت برای خروج عراق از کویت اعلام کرد و بازار نیز در جهت خلاف معامله به حرکت خود ادامه داد.در این زمان ، احتمالا موقعیت سود از میان رفته بود اما صدام هنوز می توانست با عقب نشینی از کویت،بدون سود وضرر(نقطه سرتاسر)از معامله خارج شود.باردیگر نیز تصمیم گرفت تا معامله خود را حفط کند.

ضرب العجل پانزدهم ژانویه گذشت و ایالات متحده و متحدانش بمباران سنگین عراق را شروع کردند،حال دیگر معامله نخست در منطقه ضرر بود.به علاوه،بازار هرروز به شدت افت می کرد،و هم چنین هر روز تاخیر باعث خرابی بیشتر در عراق می شد.اما صدام حسین چگونه می توانست در چنین موقعیتی که این همه منافعش از دست رفته بود.عقب نشینی کند؟درست مانند معامله گر سردرگمی که در یک معامله ضررده گیر افتاده و ضررش نیز روزبه روز افزایش می یابد،به چشم اندازهای بلند مدت دل بسته بود.احتمالا باخود می گفته که اگر بتوانم تنها به اندازه کافی دوام بیاورم،آمریکا از ترس تلفات بیشتر عقب نشینی می کند.

روند به حرکت در جهت خلاف معامله،ادامه داد،چرا که ایالات متحده بار دیگر اولتیماتوم داد و تهدید کرد که این بار حمله زمینی به عراق را آغاز می کند.در این مقطع حساس،صدام حسین آماده بود تا به شرایطی که در عهد نامه صلح شوروی لحاظ شده بود تن دهد.و هم چنین باید در شرایطی رضایت می داد که پیشتر می توانست خوب باشد،اما حالا دیگر نه.رفتار صدام بسیار به معامله گری شبیه بود که در بازاری کاهشی معامله فروش بازکرده و با خود می گوید((هنگامی که به نقطه ای سرتاسر رسیدم،از معامله خارج می شوم))و سپس هنگامی که موقعیت مایوس کننده تر شد،می گوید((هرگاه باار به قله قبلی رسید،خارج می شوم))و این قله قبلی با گذر زمان پایین تر و پایین تر می رود.

نهایتا،وقتی جنگ زمینی شروع شد و بسیاریس از ارتش صدام کشته شدند،مجبور شد تسلیم شود.اومانند معامله گری بود که معامله ضرردهی را ادامه می دهد تا اینکه حسابش کاملا نابود شود،وسپس با ناامیدی تمام،سرانجام به کار گزارش می گوید((می خواهم از معامل خارج شوم.مهم نیست چه نرخی،فقط مرا از معامله خارج کن))

نکته اخلاقی:اگر نمی توانید ضرری اندک را بپذیرید،دیر یا زود،مجبور خواهید شد بزرگترین ضرر را تجربه کنید.

شاه کلیدی که مشاوران مالی آن را به شما نمی گویند

امروز برای شروع می خواهم با شما در مورد یکی از شاه کلیدهای بزرگان بورس صحبت کنم که بسیار کمک می کند وارد محدوده سودهای عظیم در بورس شوید،سودهایی که می توانید ادعا کنید زندگی شما را عوض کرده است.شاه کلید امروز بسیاری از کارشناسان و مشاوران بازار به صورت سطحی با شما مطرح می کنند اما من می خواهم به صورت موشکافانه تر وارد این موضوع شوم.

موضوع بحث امروز تنوع بخشیدن به سبد سهام است.همین حالا که این موضوع را مطرح می کنم اولین چیزی که به ذهن اکثر شما خطور می کند این است که می خواهم بگویم که بهترین راه برای کنترل ریسک و سودآوری مناسب تشکیل سبدی از چند سهم از گروه های مختلف است تا ریسک سبد را کاهش دهید!اما موضوع این نیست.تنوع بخشیدن به سبد سهام پیشنهادی است که کارشناسان بازار به صورت کلیشه ای و گاه اشتباه به سهام داران تازه وارد می دهند تا صرفا جلوی ریسک سبد آنها گرفته شود و متحمل ضرر زیادی نشوند.به نظر شما تنوع بخشیدن به سبد سهام صرفا چنبه ی کاهش ریسک دارد،آن هم در کوتاه مدت و میان مدت.یعنی وقتی که شما چند سهم از صنعت های مختلف در سبد خودتان دارید.زمانی که بازار خیلی مثبت است سودی در حد شاخص دارید و زمانی که بازار منفی است ضرری در حد شاخص یا کمتراز شاخص؛اما هیچ وفت این لحظه را نخواهید دید که سبد سهام شما در مدت کوتاهی مثلا چند ماهه-دوبرابر یا چند برابر شود،این اتفاق بعید است.مثلا فرض کنید سبد سهامتان از پنچ سهم تشکیل شده است و سرمایه تان را به 5 قسمت تقسیم کرده اید و از صنعت های مختلف سهم دارید.فرض کنید یکی از سهم های شما قیمتش دوبرابر می شود؛یعنی مثلا شما در عرض یک مدت کوتاه شش ماهه صددرصد در یک سهم سود می کنید،اگر بنشینید و حساب و کتاب بکنید می بینید این صددرصد سود در یک سال در کل سبد شما حدود 20-30 درصد سود ایجاد می کند.قطعا این درصد سود،سود معقول و خوبی است؛اما مسئله این است که آیا از این مقدار سود راضی هستید یا خیر؟اگر راضی هستید می توانید به همین شیوه عمل کنید اما اگر دنیال سودهای خیلی بالاتری هستید داستان عوض می شود.معمولا بزرگان بورس یک یا دوصنعت و سهم را انتخاب می کنند و درصد بالایی از دارایی های خود را روی آن صنعت یا سهم سرمایه گذاری می کنند.این موضوعی است که شاید واقعا کم شنیده باشید.یادم است زمانی که فاسمین درقیمت هر سهم 600تومان و ایران خودرو 150 تومان بود به ملاقات ریاست و اعضای یک شرکت سرمایه گذاری رفت بودم تامشورت کنیم،مشاوره بدهم و و تبادل نظر کنیم.درصد بالایی از سبد این شرکت سرمایه گذاری به این دو سهم اختصاص داشت،یعنی"فاسمین"و"خودرو".این سرمایه گذاری دلایل بسیار محکمی داشت که مبنی بر رشد این دو سهم بود.آن ها بررسی کامل و دقیق روی این دو سهم انجام داده بودند از لحاظ بنیادی و تکنیکال نظر سنجی کرده بودندو بسیار مفصل این دوسهم را بررسی کرده بودندوبااطمینان بسیار بالایی روی این دوسهم نظر مثبت داشتند و در نهایت فاسمین 600تومانی،تانزدیک 1200تومان در عرض کمتر از 6 ماه رفت و یک سود صددرصدی برایشان داشت و ایران خودروی 150 تومانی تا 380 تومان در کمتر از 5 ماه رشد کرد و این سهم بیشتر از صددرصد برایشان سود داشت.درمجموع چون درصد بالایی از سبد سهامشان را به این دو سهم اختصاص داده بودند تواتستند در مدت 6 ماه سرمایه شرکت خود را دوبرابر کنند.

شاید باورتان نشود ولی چیزی که در بورس بسیار پول ساز است،این است که شما بتوانید به طور مستمر پولتان را دوبرابر کنید.که شما بتوانید به طور مستمر پولتان را دوبرابر کنید.چطور این کار انجام شدنی ست؟وقتی به همین روش بتوانید با تحقیق و بررسی یک یا دوسهم را پیدا کنید که نسبت به رشد آن ها خیلی مطمئین هستید،می توانید تقریبا در بازه زمانی چند ماهه واقعا سهم هایی را پیدا کنید که سرمایه ی شما را صددرصد افزایش دهد و حتی گاهی اوقات بیشتر فرض کنید شما بتوانید هر سال صد در صد از بازار سود بگیرید یعنی هر 12 ماه،این زمان نسبتا زیادی است،خیلی ها می توانند در بازه زمانی کمتری این سود را کسب کنند.اگر شما نگاهی به بازده شرکت های سرمایه گذاری بیاندازید می بینید که سودهای بالاتری از این نیز داشته اند.فرض کنید سال اول پول شما دوبرابر می شود.10 میلیون شما می شود 20میلیون،با مثال عددی می گویم که ملموس باشد،20میلیون تومان دارید سال دوم دو برابر شده و 40میلیون تومان می شود،سال سوم 40میلیون دوبرابر می شود،می شود 80 میلیون تومان،سال چهارم 80 میلیون تومان دوبرابر می شود،می شود 160 میلیون تومان،سال پنچم دوبرابر می شود،می شود 320 میلیون تومان،سال ششم می شود 640 میلیون تومان،یعنی شما در عرض 6سال که اگر خیلی حرفه ای عمل کنید،این بازه می تواند خیلی کمتر از این باشد و به 5-4 سال هم برسد-10میلیون را به 640میلیون تومان،تبدیل کرده اید،یعنی 64 برابر سود کرده اید،اینجاست که شما به صورت حرفه ای و پیوسته یاد گرفته اید در بورس سودهای بزرگ بکنید و این سودهای بزرگ معمولا با تشکیل سبد ایجاد نمی شود،بلکه با خرید روی سهم های خاص و با تعداد محدود انجام می شود،در این میان ریسک هم وجود دارد ولی هرچه شما آگاهی خود را بالا ببرید و بیشتر تحقیق کنید،تحلیل تکنیکال و تحلیل بنیادی انجام دهید و نظر کارشناسان مختلف را جویا شوید قطعا انتخابتان دقیق تر و رسیدن به این هدف سریع تر می شود.

اصلا این حساب و کتاب را کنار بگذاریم.این روش سرمایه گذاری،روش بسیاری از بزرگان بورس است.من در این مدت که کارکرده ام افراد بسیاری را دیده ام که سودهای خوبی در بازار داشته اند،این افراد،افرادی هستند که معمولا یکی دو سه سهم را بااطمینان پیدا می کنند و روی آن ها سرمایه گذاری می کنند.اجازه دهید در پایان جلسه امروز چند موضوع را مطرح کنم تا جلسه ناقص نماند،اول این که این بزرگان بر اساس تحقیقات و بررسی های زیاد و اطلاعات کامل و بادانش بالا اقدام به این خریدها می کنند.متوجه شدم همین شرکت سرمایه گذاری که درمورد آن با شما صحبت کردم،برای تحلیل این دوسهمی که ماجرای آن را شنیدید،اسناد و مدارک زیادی دارند که تحلیل گران مختلف آن ها را بررسی کرده اند.

چندین تحلیل بنیادی به اندازه چند کتابچه از این سهم ها داشتند و نظر کارشناس های مختلف بازار را می گرفتند،یعنی با تحقیق و بررسی بسیار بالایی خرید می کردند.هیچگاه این کار صرفا با شنیده ها،شایعه ها و خبری های سری که خیلی ها به آن رانت می گویند،انجام نمی دهند،حتی اگر رانت هم داشته باشند بررسی خودشان را به طور کامل انجام می دهند و تحقیق می کنند.یعنی پایه و اساس کارشان بر اساس تحقیق،بررسی و مطالعه،علم،تحلیل تکنیکال،تحلیل بنیادی،و نظر کارشناسان است و بعد نیم نگاهی به اخبار و شایعات و حرف هایی که از این طرف و آن طرف می شنوند می اندازند.

اما به طور خلاصه برای این این خروجی را می خواهیم و این تفکر را در خودمان ایجاد و تقویت می کنیم که تشکیل پرتفولیویی متشکل از چندین سهم با اینکه کار خوبی است اما کاربزرگان بورس نیست،کارافرادی است که می خواهند به بورس به عنوان یک کار روتین و با یک سود معمولی نگاه کنند.آن کسی که می خواهد به رشدهای  بسیار بالایی در بورس درست یابد و درصدهای بالایی از بورس سود ببرد که زندگی اش متحول شود،جز بزرگان بورس است و این بزرگان محدود هستند،رسیدن به آن سطح کار بسیار سختی است،بنابراین شما باید در انتخاب آگاهانه تک سهم هایی که قرار است زندگی شما را متحول کند بسیار تلاش کنید،ما این تفکر را داریم که برای ثروتمند شدن وبزرگ بودن در این بازار باید بتوانیم تعداد محدودی سهم پیدا کنیم و نهایتا انتخاب آگاهانه ای روی یک،دو یا سهم سهم داشته باشیم و سپس روی این انتخاب های آگاهانه،سرمایه گذاری کنیم.

در انتها جمله ای از کتاب مارک تایر در مورد اصول موفقیت وارن بافت،یکی از موفق ترین سرمایه گذاران بازار بورس می خوانیم که ثروت خودش را از طریق سرمایه گذاری در بازار بورس به دست آورده است.ماخیلی افراد ثروتمند در دنیا داریم که از طرق مختلفی ثروتمند شده اند،مثلا بیل گیتس از طریق راه اندازی شرکت مایکروسافت ثروتمند شده است ولی وارن بافت توانسته است از طریق بورس و سرمایه گذاری در بورس ثروتمند شود.شما در کتاب مارک تایر این جمله را می خوانید:((سابقه ی خیره کننده ی وارن بافت از تشخیص تعداد محدودی سهم های برجسته و سپس سرمایه گذاری کلان تنها در همین چند شرکت ناشی می شود))

قیمت جهانی نفت

چندین سال است که اقتصاد کشور ما نفت محور است.علیرغم اینکه دولت تلاش های گسترده ای جهت جایگزینی سایر درآمدهامانند مالیات کرده است اما همچنان افت و خیز قیمت جهانی نفت موجب می شود که بودجه کشورمان در معرض کسری قرار گیرد.زمانی که قیمت نفت کاهش می یابد،درآمد دولت کاسته شده و دولت مجبور است از برخی هزینه های خود(مانندطرح های عمرانی و زیر ساختی)صرف نظر نماید.این اتفاق کاهش مصرف محصولات شرکت های بورسی همچون سیمانی ها،فلزی ها،معدنی ها،خدمات فنی مهندسی و ...می شود که درآمد شرکت های این گروه را کاهش می دهد.از طرفی محصولات پتروپالایشی با قیمت جهانی نفت همبستگی مثبت دارند و کاهش قیمت نفت می تواند اثرات منفی بردرآمد فروش این شرکت ها بگذارد

نرخ ارز

یکی از مهم ترین موضوعاتی که در بخش اقتصاد کلان در سال های اخیر دارای نوسان و تغییرات شدید بود،نرخ ارزاست.نرخ ارز،قیمت نسبی پول خارجی به پول داخلی است که همواره مورد توجه جامعه اقتصادی و مالی بوده است.نرخ ارز ممکن است به دلایلی همچون نرخ تورم،تراز تجاری (واردات و صادرات)تحریم های سیاسی و اقتصادی،مراسم های مذهبی و ...افزایش و کاهش یابد.به طور معمول،دلیل اصلی نوسانات نرخ ارز در سالیان گذشته کاهش عرضه ارز در نتیجه کاهش درآمدهای صادراتی از جمله نفت بوده است.

تاثیر نوسانات نرخ ارز(ماننددلار)در شرکت ها و صنایع مختلف در بازار سهام متفاوت است.صنایعی که صادرات محور هستند،به این معنی که درصد زیادی از درآمد فروش آن ها از طریق صادرات محصول خود تامین می شود،ازافزایش نرخ ارز به دودلیل منتفع می شوند:

1-درآمد فروش این شرکت ها ارزی است و با نرخ تسعیر(تبدیل ارز)بیشتری به ریال برگرداندهد خواهد شد.مثلا اگر فروش شرکتی 10میلیون دلار باشد،نرخ دلار به ریال 38000ریالی درآمد کمتری نسبت به نرخ دلار به ریال 41000ریال در پی خواهد داشت

2-باافزایش نرخ ارز،رقابت با محصولات خارجی برای شرکت های بورسی آسان تر خواهدشد.چرا که قدرت خرید محصول خارجی (وارداتی)توسط جامعه کاهش یافته و واردات محصول به صرفه نخواهد بود و می تواند به فروش مقداری بیشتر محصولات داخلی شود.

اگر نمودار شاخص کل بورس را مشاهده نمایید از نیمه دوم سال 1391تا ابتدای زمستان 1392،بازار سهام رشد چشمگیری داشت که از مهم ترین عوامل این اتفاق،می توان به رشد نرخ ارز و افزایش سود اسمی شرکت ها اشاره کرد.سهم زیادی از بازار سرمایه را صنایع صادرات محور تشکیل داده اند.صنایعی همچون پتروشیمی ها،پالایشی ها،فلزات اساسی،معدنی ها(کانه های فلزی)که عمدتا صادرات محور هستند بیش از 50 درصد ارارزش بازار را در دست دارند که طبیعتا افزایش نرخ ارز می تواند برای بازار سهام در میان مدت اتفاق خوشایندی باشد.

هرچند که رشد نرخ ارز آزاد برای کلیت بازار سرمایه خوشایند است اما این موضوع در خصوص رشد نرخ ارز مبادله ای چندان مصداق ندارد.صنایع زیادی هستند که از رشد نرخ ارز مبادله ای منتفع نخواهند شد.صنایع پتروشیمی علی رغم فروش محصولات با نرخ ارز آزاد،مواد اولیه خودرانیز با نرخ ارز مبادله ای خریداری می کنند که رشد نرخ ارز مبادله ای منجر به کاهش سود آوری آن ها می شود.از صنایع مشابه دیگر می توان به صنایع غذایی(روغن خوراکی)دارویی،خودروسازی ولاستیکی اشاره نمود.

از طرفی تعدادی از شرکت های بورسی (عمدتا از صنعت سیما،نیروگاه برق و فلزات اساسی)تسهیلات ارزی سنگینی دریافت کرده اند.طبیعتا هنگامی که نرخ ارز(مبادله ای)رشد می کند،آن ها باید مبلغ ریالی بیشتری را بابت خرید ارز و بازپرداخت تسهیلات بپردازند که موجب افزایش هزینه (تسعیر ارز)این شرکت ها و درنتیجه کاهش سود آن ها می شود.

در یک نتیجه گری کلی می توان گفت که به طور کلی،بازار سهام از افزایش نرخ ارز آزاد منتفع و از افزایش نرخ ارز مبادله ای متضرر خواهد شد.

تورم

تورم یعنی افزایش سطح عمومی قیمت ها که یکی از عوامل تاثیر گذار در بازار سرمایه است.دراثرگذاری تورم بربورس ایران،باید از دونگاه به آن توجه نمود.درنگاه نخست،زمانی که تورم افزایش پیدا می کند،عموما نرخ بازدهی بدون ریسک و پس از آن برخ بازدهی مورد انتظار سرمایه گذاران نیز افزایش خواهدیافت:

نرخ بازدهی مورد انتظار=نرخ بازدهی بدون ریسک+صرف ریسک بازار

باافزایش نرخ بازدهی مورد انتظار،قیمت سهام شرکت کاهش می یابد تا اینکه خرید سهام مورد نظر سرمایه گذاران بازدهی انتظاری آن ها را پوشش دهد.به عنوان مثال فرض کنید نرخ بازدهی بدون ریسک برابر 15درصد و صرف ریسک برابر 3درصد باشد.آنگاه باتوجه به نرخ بازدهی مورد انتظار 18درصدی اگر انتظار داشته باشیم قیمت سهمی در یک سال آتی به 3000ریال برسد،حاضریم آن سهم را به قیمت 2550ریال خریداری نماییم تا بازدهی انتظاری ما 18درصدباشد.

3000-2552/2550=18%

حال اگربازدهی مورد انتظار ما به واسطه رشد نرخ تورم افزایش یابد و به عدد 23 درصدبرسد،آنگاه حاضریم آن سهم رادرقیمت کمتر از 2440ریال خریداری نماییم که نشان از کاهش بیشتر قیمت سهام نسبت به نرخ بازدهی مورد انتظاری 18درصد دارد تااینکه سرمایه گذاری درآن به صرفه باشد

ریالP/1+R=3000/1+0.23=2440

اما در نگاه دوم که تاثیر آن می تواند پس از مورد نخست رخ دهد،زمانی که نرخ تورم افزایش می یابد،عموما قیمت محصولات شرکت ها نیز افزایش خواهد یافت.این نوع افزایش قیمت محصولات شرکت ها اگر بیش از افزایش قیمت مواد اولیه شرکت ها و نرخ بازدهی مورد انتظار سرمایه گذاران باشد،می تواند سود اسمی شرکت ها را افزایش و درنتیجه قیمت سهام شرکت ها را هم با رشد همراه سازد.اما قطعا این رشد،پایدار و بلند مدت نخواهد بود.

نرخ سود بانکی

نرخ سود بانکی در ایران توسط شورای پول و اعتبار به تصویب می رسد و بانک ها باید از آن نرخ در دریافت سپرده و پرداخت تسهیلات تبعیت نمایند.دربازار از این نرخ به عنوان نرخ بازدهی بدون ریسک یاد می شود و تحلیلگران و ارزش گذاران شرکت ها درفرآیند کارخود از این نرخ استفاده می کنند.در کشور ما به طور منطقی این نرخ باید همسو با نرخ تورم باشد.به عنوان یک قاعده کلی که بین صاحبنظران اقتصادی،پذیرفته شده است نرخ سود سپرده بانکی باید بین 2تا4درصد از نرخ تورم بیشتر باشد که ارزش پول مردم در مقابل تورم حفظ گردد.البته در خصوص این قاعده در طی 15سال1380تا1394باید گفت که نیمی از این سال ها تورم بیشتر از نرخ سود بانکی و نیمی دیگر بالعکس بوده است.

اما تاثیر افزایش نرخ سود بانکی را می توان از چند جهت بررسی کرد:

1-افزایش نرخ سود (سپردههای)بانکی می تواند نرخ بازدهی بدون ریسک در بازار را افزایش دهد و سرمایه گذاران در بازار سهام انتظار بازدهی بیشتری داشته باشند که درآن صورت بخش اعظمی از نقدینگی موجود در بازار سرمایه به سمت سپرده های بانکی بدون ریسک سوق داده شده ومبالغی که در بورس باقی می ماند انتظار بازدهی بالاتر از نرخ سپرده داشته که این عامل موجب کاهش نسبت P/Eبازار سرمایه خواهد شد

2-باافزایش نرخ سود سپرده،نرخ سود تسهیلات بانکی نیز افزایش خواهد یافت.ازآنجایی که شرکت ها بخشی از منابع مالی مورد نیاز خود را از طریق استقراض از شبکه بانکی تامین می کنند،افزایش نرخ تسهیلات مالی میتواند هزینه تامین مالی را افزایش و به طبع موجب کاهش سود خالص شرکت گردد.این کاهش سود خالص آثار خود را در قیمت سهام شرکت ها نمایان خواهد ساخت.

3-درسال های 1393تا1396که نرخ سود سپرده های بانکی افزایش چشمگیری داشت و بخش زیادی از نقدینگی موجود در کشور را جذب سپرده های بانکی کرد،تعداد کثیری از شرکت ها علاقه زیادی به کسب درآمد از طریق فعالیت های غیر عملیاتی مانند سود سپرده بانکی رانشان دادند و موجب شد فعالیت عملیاتی آن ها کاهش و منابع مالی خود را نزد بانک ها سپرده گذاری نمایند.این اقدام که از فعالیت های عملیاتی کاسته و درصد زیادی از سود خالص از فعالیت های غیر عملیاتی کسب شد باشد،موجب کاهش ارزش سهام شرکت ها شد

در نتیجه می توان گفت که افزایش نرخ سود سپرده و تسهیلات بانکی می تواند منجر به افت قیمت سهام شرکت های بازار سرمایه گردد.

حق تقدم خرید سهام

حق تقدم همان طور که از نام آن مشخص است،شرکت ها هنگام افزایش سرمایه از محل آورده نقدی و مطالبات سهامداران،به افرادی که در تاریخ مجمع فوق العاده سهامدار شرکت باشند،حق تقدم می دهند که اگر تمایل داشته باشد مبلغ 1000ریال را واریز کرده و حق تقدم به سهام تبدیل می شود.اما اگر سهامدار تمایل به شرکت در این افزایش سرمایه نداشت.می تواند حق تقدم خود را در بازار به شخص دیگری بفروشد تا واریز مبلغ اسمی به عهده فرد دیگری باشد.

فرآیند افزایش سرمایه از محل آورده نقدی 

1-ثبت افزایش سرمایه در اداره ثبت شرکت ها(اضافه شدن به پرتفوی سهام و قابلیت معامله سهام جدید)

2-عرضه عمومی حق تقدم های استفاده نشده(عرضه حق تقدم هایی که استفاده نشده اند)

3-بازگشایی سهام و حق تقدم در بازار (مهلت 60روزه معاملات حق تقدم)

4-تصمیم گیری در خصوص افزایش سرمایه(تصمیم گیری در خصوص افزایش سرمایه)

یک مثالی از حق تقدم 

فرض کنید شرکت پتروشیمی پردیس،تصمیم دارد تا مجمعی جهت افزایش سرمایه 100درصد از محل آورده نقدی سهامداران برگزار نماید:

1-ابتدا سهامداران به مجمع فراخوانده شده و در خصوص افزایش سرمایه تصمیم گیری و در نهایت تصویب می کنند؛

2-پس از گذشت چند روز از برگزاری مجمع و انتشار تصمیمات اخذ شده آن در کدال،نماد شرکت بازگشایی و سپس حق تقدم ناشی از افزایش سرمایه چند روز پس از بازگشایی سهم،اماده معامله خواهد شد

3-سهامدارانی که هنگام برگزاری مجمع مالک سهم بوده اندبراساس درصد افزایش سرمایه شرکت،مالک حق تقدم نیز هستند(حتی در صورت فروش سهم پس از مجمع)در این مثال با افزایش سرمایه 100درصد به تعداد سهام تحت تملک در مجمع،حق تقدم تعلق می گیرد

4-هنگام بازگشایی،این حق تقدم ها به پرتفوی سهامدار اضافه می شود و در مهلت مقرر(60روز)مالک حق تقدم سه انتخاب می تواند داشته باشد:

4-1یاباید به ازای هر حق تقدم 1000ریال به حساب تعیین شده از سوی شرکت در مهلت 60روزه واریز نماید.در این صورت حق تقدم پس از مدتی که توضیح خواهیم داد،به سهم تبدیل خواهد شد

4-2حق تقدم رادرروزهای معاملاتی طی مهلت مقرر شده 60روزه به فروش می رساند.دراین حالت دیگر نیازی به واریز وجه از سوی سهامدارفروشنده نیست و این تعهد واریز به خریدار انتقال می یابد

4-3هیچ اقدامی انجام نمی دهد.نه مبلغ اسمی را به حساب شرکت واریز می کند و نه اینکه حق تقدم را به فروش می رساند.

5-پس از این که عرضه عمومی حق تقدم توسط شرکت به اتما رسید و افزایش سرمایه صورت گرفته نزد اداره ثبت شرکت ها خواهد رفت و افزایش سرمایه را ثبت و اطلاعیه ثبت آن را برروی کدال منتشر خواهد نمود

6-پس از گذشت چند روز از انتشار اطلاعیه ثبت افزایش سرمایه توسط شرکت،همه حق تقدم ها به سهم تبدیل و به پرتفوی سهامدار اضافه خواهد شد.در اینجا منظور از سهامدار،فردی است که مبلغ 1000ریال را بابت افزایش سرمایه پرداخت کرده و یا اینکه در عرضه عمومی حق تقدم های استفاده نشده،حق تقدم را از شرکت خریداری کرده است.

افزایش سرمایه شرکت ها و چرا شرکت ها افزایش سرمایه انجام می دهند؟

شرکت های پذیرفته شده در بازار سرمایه وقتی افزایش سرمایه می دهند،تعداد سهامشان نسبت به میزان(درصد)افزایش سرمایه،افزایش خواهد داشت.مثلا اگر شرکتی به میزان 100درصد افزایش سرمایه دهد،تعدادسهام شرکت دوبرابر خواهد شد.

به چند دلیل ممکن است که شرکت ها افزایش سرمایه دهند:

1-نیازبه منابع مالی جهت انجام طرح توسعه یا تامین سرمایه در گردش شرکت

2-جهت رعایت قوانین حداقل سرمایه موردنیاز(بانک،بیمه و...)بر اساس دستور العمل نهادهای نظارتی همچون بانک مرکزی یا بیمه مرکزی

3-جهت خروج از ماده 141 قانون تجارت که عنوان می کند شرکت ها زمانی که زیان انباشته آن ها بیش از نیمی از سرمایه شود،باید افزایش سرمایه را دردستور کار خود قراردهند؛

4-افزایش اعتبار شرکت نزد موسسات اعتباری و بانک ها جهت دریافت تسهیلات

افزایش سرمایه شرکت ها به چند طریق صورت می گیرد

افزایش سرمایه از محل سود انباشته و اندوخته ها

افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی ها

افزایش سرمایه از محل آورده نقدی و مطالبات حال شده سهامداران

ترازنامه شرکت ها

ترازنامه گویای وضعیت مالی شرکت است.وضعیتی که بیانگر میزان دارایی،بدهی و حقوق صاحبان سهام است.شرکت های بورسی موظف به انتشار ترازنامه در صورت های مالی واقعی میان دوره ای و سالیانه هستند اما در گزارش های پیش بینی ترازنامه را قرار نمی دهند.ترازنامه همه شرکت ها به شکل Tهست

سمت راست ترازنامه،دارایی های شرکت را نشان می دهد و سمت چپ ترازنامه میزان بدهی و حقوق صاحبان سهام.درواقع بیان می کند که دارایی های شرکت چه میزان از بدهی ها تامین شده و چه میزان از سرمایه مالکان

همیشه یک معادله در مورد ترازنامه وجود دارد.اینکه جمع دارایی ها برابراست با مجموع بدهی و حقوق صاحبان سهام(ح.ص.س)

حقوق صاحبان سهام+بدهی=دارایی

برای درک ترازنامه یک مثال می زنیم؛فرض کنید کل دارایی شما پول است مثلا 500هزارتومان در کیف پولتان وجه دارید.این می شود دارایی شما.حال این سوال پیش می آید که شما این دارایی را چگونه تامین کرده اید.مثلا از این مبلغ 200هزار تومان از طریق استقراض از دوستتان (بدهی شما)و300هزار تومان هم خودتان داشته اید(حقوق صاحبان سهام)

200/000+300/000=500/000

نکته:معمولا،اعداد صورت های مالی مثل ترازنامه به میلیون ریال مکتوب می گردند.به این معنی که شما 6تا صفر باید مقابل عدد بگذارید تا به ریال تبدیل شود.

مثلا 1286میلیون ریال=1/286/000/000ریال

128/600/000تومان

گزارش فعالیت هیئت مدیره

شرکت ها بعد از پایان سال مالی خود وقبل از اینکه مجمع تقسیم سود برگزار کنند،گزارشی را که توسط هئیت مدیره تهیه شده است را در کدال منتشر می نمایند.این گزارش برای تحلیل گران ازآن جهت دارای اهمیت است که ریسک ها و برنامه ها و طرح های پیش روی شرکت در آن توسط اعضای هیئت مدیره تشریح و به آنها پرداخته می شود.طبیعی است که شما سهمی را که با مبلغ بالا خریداری می نمایید از برنامه ها و ریسک های پیش روی شرکت آگاهی داشته باشید تا انتخاب شما دارای ریسک کمتری باشد.

زمان بندی انتشار صورت های مالی

صورت های مالی براساس زمان بندی های تعیین شده توسط سازمان بورس منتشر می شوند.شرکت ها موظف اند هر گزارش را براساس مهلت زمانی تعیین شده برروی کدال انتشار دهند.

اعتبار صورت های مالی

صورت های مالی از نظر اعتبار نظارتی به دو بخش تقسیم می شوند.

صورت های مالی حسابرسی شده و حسابرسی نشده

گزارش های سالیانه و 6ماهه (پیش بینی و واقعی)نیاز به گزارش حسابرسی دارند.گزارشی که حسابرسی شود اعتبار بیشتری نسبت به گزارش حسابرسی نشده دارد.وقتی حسابرسی گزارش مالی را بررسی می کند،به بررسی و بازرسی آن گزارش می پردازدو اگر ایرادات و اشکالات مالی یا قانونی داشته باشد آن را برطرف می کند.

گزارش های حسابرسی دارای نظرهای حسابرس است که در ابتدای گزارش می آید.مطالعه این بندها اطلاعات مفیدی در خصوص شرکت به تحلیلگران می دهد.

انواع صورت های مالی شرکت ها

شرکت ها عموما 4 نوع صورت مالی دارند که در کدال منتشر می شود

1ترازنامه2سودوزیان3صورت جریان وجوه نقد4سودوزیان جامع

ترازنامه:وضعیت مالی شرکت را نشان می دهد.وضعیت مالی،یعنی میزان بدهی و دارایی و سرمایه و ...ترازنامه را به دوربین عکاسی تشبیه می کنند.دلیل این موضوع را در تصویر بالا عنوان کردیم که ترازنامه اطلاعات شرکت را در یک لحظه نشان می دهد و این اطلاعات در روز بعد متفاوت خواهد بود.

صورت سودوزیان:عمکلرد مالی یک شرکت را نشان می دهد.عملکرد مالی یعنی سودیازیان شرکت.این گزارش توضیح می دهد که شرکت طی یک دوره زمانی چه میزان درآمد(فروش)کسب و چه میزان هزینه متحمل شده است،برای سرمایه گذاران،این گزارش اهمیت بالاتری دارد،حتی برای افرادی که به صورت گسترده تمایل به استفاده از تحلیل بنیادی را ندارند.

صورت جریان وجوه نقد:افراد نسبتا حرفه ای از آن به خوبی استفاده می کنند گویای این موضوع است که در طی یک دوره زمانی،چه میزان پول به شرکت وارد و چه میزان پول از شرکت خارج شده است.درنهایت هدف این گزارش این است که به ما نشان دهد خالص ورود و خروج پول نقد از شرکت به چه میزان است.

انواع گزارش صورت ها مالی شرکت ها 

صورت هالی مالی شرکت ها وقتی برروی کدال می آیند،دونوع هستند.

1-صورت های مالی پیش بینی 

2-صورت های مالی واقعی(محقق شده)

صورت های مالی پیش بینی

این گزارش که فقط شامل صورت سودوزیان است،درابتدا توسط شرکت برروی کدال منتشر می شود.این گزارش بیان می کند که شرکت برآورد کرده است که چه میزان سود(زیان)در سال پیش روی خود داشته باشد.

صورت های مالی واقعی

این گزارش بیان می کند که شرکت چقدر سود(زیان)در گذشته محقق کرده است همه صورت های مالی در این گزارش گنجانده می شوند.

صورت های مالی میان دوره ای

شرکت ها هر 3 ماه صورت های مالی خود را برروی کدال منتشر می نمایند.بنابراین به گزارش های فصلی شرکت ها،گزارش های میان دوره ای می گویند.گزارش هایی که برای دوره یک ساله باشد را گزارش سالیانه می گویند.

شرکت ها برای خود سال مالی تعیین می کنند.سال مالی توسط شرکت به مدت یک سال تعیین می شود که گزارش های خود را براساس آن در کدال منتشر می کند.مثلا سال مالی منتهی به 1395/12/29 یعنی شرکت در یک سال منتهی به 29اسفند1395چه عملکرد و و ضعیت مالی داشته است که درقالب صورت های مالی در کدال متنشر می شود

گزارش های مالی شرکت های بورسی

هدف از ایجاد هر شرکتی،کسب درآمد و سود است که طبیعتا هرچه عملکرد بهتری داشته باشند موجب می شود که ثروت مالکان آن شرکت نیز افزایش یابد.به عنوان تحلیل گر بازار سهام برای اینکه متوجه شویم که وضعیت سود یا درآمدی شرکت به چه شکل است باید به گزارش های مالی شرکت مدنظر رجوع نماییم.گزارش های مالی شرکت ها،شامل گزارش های کمی و کیفی از وضعیت و عملکرد شرکت هستند که می توانید آن ها را در سایت اطلاع رسانی ناشران(کدال)مشاهده نمایید.

مهم ترین گزارش های مالی شرکت ها اعم از :صورت های مالی،گزارش هئیت مدیره،یادداشتهای توضیحی

همه گزارش های مالی دارای اهمیت بالای در تحلیل بنیادی هستند.صورت های مالی را به ویترین مغازه یا نمایشگاه ها تشبیه می کنند.شما زمانی که تمایل به شناخت اولیه از هر مغازه ای را داشته باشید ابتدا به ویترین آن مغازه نگاهی می اندازید.سپس برای خرید وارد آن می شوید.صورت های مالی هم به همین گونه هستند.برای شناخت شرکت ابتدا باید به صورت ها و گزارش های مالی شرکت رجوع کرد،سپس برای خرید شرکت اقدام نمود.درواقع،پایه و اساس تحلیل بنیادی،صورت های مالی هستند و معتبرترین منبع برای شناخت شرکت ها این گزارش ها می باشند.

حجم معاملات و خریدوفروش حقیقی-حقوقی

همان طور که می دانید قیمت هر کالایی در هر بازاری(بازار رقابتی)توسط عرضه و تقاضا آن بازار تعیین می شود.هرکالایی که تقاضا برای آن افزایش یابد قیمت آن هم افزایش خواهد یافت و هر کالایی که عرضه بر تقاضا فزونی یابد قیمت آن کالا کاهش خواهد یافت.در بازار سهام هم همین گونه است،زمانی که تقاضا برای خرید سهام افزایش یابد طبیعتا قیمت سهم افزایش خواهد یافت و بالعکس.این عرضه و تقاضا در بازار سهام توسط دوگروه ایجاد می شود.افراد حقیقی و افراد حقوقی.

درگذشته در بازار مرسوم بود که سرمایه گذاران حقیقی تابع سرمایه گذاران حقوقی بودند.آن ها این گونه استدلال می کردند که حقوقی ها دارای اطلاعات نهانی از شرکت هستند و به واسطه همین رانت اطلاعاتی خریدوفروش آن ها می تواند نشانه ای از رشد و افت قیمت سهام باشد(به دلایل بنیادی)زمانی که یک سهم از طرف سرمایه گذاران حقوقی مورد حمایت قرار می گرفت حقیقی های آن هم دنباله رو بودند و همین عامل باعث می شد تقاضا برای سهم افزایش یابد و قیمت سهم رشد کند.

اما،باگذشت زمان مشخص شد که در این بین حقیقی ها هم از اهمیت بالایی برخوردار هستند.همچنین تعداد خریدار و تعداد فروشنده هم مهم هستند.

تحلیل شاخص کل و شاخص های مشابه

در مقایسه درصد تغییر دوشاخص کل و شاخص کل هم وزن می توان نتایح زیر را استنتاج کرد:

اگر درصد تغییر شاخص کل در جهت مثبت بیشتر از شاخص کل هم وزن باشد،می توان نتیجه گرفت که تغییرات شاخص کل تحت تاثیر چند سهم معدود است.آن ها شرکت های بزرگی هستند که تعداد سهام زیادی دارند و کلیت بازار منفی یا با تغییر صفر درصد هستند.این نکته نمی تواند نشانه خوبی از بازار باشد.

اگر درصد تغییر شاخص کل کمتر از شاخص کل هم وزن باشد،می توان نتیجه گرفت کلیت بازار مثبت هستند به جز چند سهم معدود که تعداد سهامشان بالاهست و اجازه رشد به شاخص کل را نداده اند.این مورد می توان نشانه خوبی از بازار و ورود نقدینگی به بازار باشد.درسایت tsetmc.com می توانید سهم هایی را مشاهده کنید که روز معاملاتی بعد،احتمالا منفی یا مثبت می شوند.برای این کار مسیز زیر را دنبال کنید:

صفحه اصلی سایت tsetmc=بورس اوراق بهادار (سبزرنگ)=قیمت ها

سایت tsetmc و امکانات آن 

برای اینکه شما لیست شرکت ها و معاملات آن ها را زیر نظر داشته باشید باید به سایت tsetmc.com رجوع کنید.

دراین صفحه شما می توانید وضعیت کلی بازار را مشاهده نمایید.دربخش نخست شاخص های بورس نوشته می شود.مهم ترین آن ها شاخص کل است.وقتی تغییر شاخص کل مثبت (سبز رنگ)باشد اصطلاحا گفته می شود که بازار مثبت است و هنگامی که منفی (قرمز رنگ)باشد گفته می شود که بازار منفی است.درحالت کلی افراد قدیمی بازار با این عدد خیلی سروکار دارند.

مورد دوم،شاخص کل هم وزن است.در محاسبه شاخص کل،همه نمادها وزن یا تاثیر یکسانی برای محاسبه ندارند و هر شرکتی که تعداد سهامش بیشتر باشد،تاثیر بالاتری در تغییرات شاخص دارد.اما در شاخص کل هم وزن همه شرکت ها در محاسبات این شاخص تاثیر یکسانی دارند.اگر بخواهیم مثال بزنیم،فرض کنید که کلا دو شرکت فولاد مبارکه اصفهان و داده پردازی ایران را در بورس داریم.تعداد سهام فولاد مبارکه 75 میلیارد سهم است و تعداد سهام داده پردازی 650 میلیون سهم است.اگر قیمت پایانی فولاد 1%+شود و قیمت پایانی مداران 1%-باشد،شاخص کل حدود 1%+می شود،چرا که در محاسبه آن فولاد تاثیر بالاتری از داده پردازی ایران دارد(به خاطر تعداد سهام بیشتر)اما شاخص کل هم وزن در این مثال برابر صفر می شود.زیرا هر دو فارغ از تعداد سهامشان تاثیر یکسانی دارند.

معاملات اینترنتی و آنلاین در بازار سرمایه(بورس)

شما نزد کارگزارتان به چند روش می توانید معامله بکنید؛دومورد اصلی آن ها معاملات اینترنتی و معاملات آنلاین است.

معاملات آنلاین،فرد سرمایه گذار مستقیما با هسته معاملات در سازمان بورس متصل است و کارگزار در تایید و رد آن نقشی ندار.اما معاملات اینترنتی به این صورت است که فرد سرمایه گذار از طریق حساب کاربری اینترنتی خود نزد کارگزاری،سفارش را برای کارگزاری ارسال می گردد.هر فرد در کارگزاری یک کد معاملاتی آنلاین و یک کد معاملاتی اینترنتی به صورت مجزا (درصورت تمایل)دارد.

کدمعاملاتی و کدسهامداری و نحوه دریافت آن

هر فرد برای اینکه در بازار سهام اجازه فعالیت و معامله داشته باشد نیاز به کد سهامداری دارد.کدسهامداری را می توان با مراجعه به هریک از کارگزاری های بورس اوراق بهادار و باارائه مدارک مورد نیاز دریافت کرد.کد سهامداری شامل 8 کاراکتر است که سه کاراکتر نخست برگرفته از سه حرف اول نام خانوادگی فرد و پنج کاراکتر دیگر شامل عدد می باشد.به عنوان مثال کد سهامداری :محم052894

کدسهامداری فقط یک بار هنگام ورود به بورس دریافت می کنیدواین کد برای هر سرمایه گذار ثابت است.اما کد معاملاتی به کدی گفته می شود که شما با مراجعه به هر کارگزاری برای انجام معاملات دریافت می کنید.با این کد شما نزد کارگزاری تان شناسایی می شویدو هر کارگزار کدمعاملاتی خاص خود را دارد.کد معاملاتی یک فرد برای کارگزاری های مختلف متفاوت است.مثلا شما وقتی با کارگزاری x کار میکنید یک کد دارید و زمانی که کارگزاری تان را تغییر دهیدو با y کار کنید کد معاملاتی شما مجدد مختص شما برای آتن کارگزاری صادر می شود.

پنج منبع مورد استفاده در تحلیل بنیادی

در تحلیل بنیادی منابع زیادی در خصوص کسب اطلاعات مرتبط با شرکت و تحلیل آن وجود دارد:

1-صورت های مالی و گزارش های مالی شرکت مدنظر 

2-بازارهای جهانی و داخلی محصولات و مواد اولیه (از نظر قیمت خرید و فروش)

3-مطالعه تحلیل سایر تحلیلگران در خصوص شرکت 

4-صورت های مالی و گزارش ها مالی شرکت های مشابه و ذینفع

5-سایت ها و آمارهای جهانی و داخلی معتبر

به یاد داشته باشید که هدف شما از تحلیل بنیادی این است که متوحه شوید آیا سهم از نظر بنیادی برای خرید ارزشمند است یا خیر

تفاوت تحلیلگران تکنیکال وبنیادی

تحلیلگران بنیادی بیشتر بااعداد و ارقام و محاسبات و متغیرهای اقتصادی درارتباط اند،اما تحلیل گران تکنیکال با نمودارو نرم افزارهای تکنیکال سروکار دارند.ازاین رو تحلیل تکنیکال به تخصص و تحصیلات مرتبط نیازی ندارد اما در تحلیل بنیادی تخصص و تحصیلات می تواند در جهت پیشرفت،نقش بااهمیتی داشته باشد.همچنین،ذکر این نکته ضروری است که بسیازی از سهامداران موفق در بازار سهام تحصیلات مرتبط نداشته و صرفا بر سعی و تلاش و همت خود متکی بوده اند.

تحلیلگران بنیادی نسبت به تحلیلگران تکنیکال دید بلند مدت تری دارند،یعنی معاملات آن ها روزانه و هفتگی نیست و سهام را خریداری و دربازه چند ماه نگه داری می کنند.تحلیل یک سهم با تحلیل تکنیکال نهایتا نیم ساعت زمان می برد اما تحلیل بنیادی ممکن است چندین ساعت(باتوجه به مهارت تحلیلگر)زمان نیاز داشته باشد.

در بازار سهام علی رغم دیدگاه های مختلف مبنی بر ارجحیت هر یک از این روش ها،یک تحلیل گر خوب سعی می کند که در کنار یکدیگر از هر دو روش استفاده نماید.موفقیت در بازار سهام شبیه پرنده ای است که تحلیل بنیادی و تحلیل تکنیکال هر یک از بال های آن را تشکیل می دهند و بدون یک بال پرواز کردن غیر ممکن است.

آموزش شیوه های تحلیل و انتخاب سهام

برای خرید سهام ما دو روش در انتخاب و تحلیل سهام داریم

1-تحلیل تکنیکال 

2-تحلیل بنیادی(فاندامنتال)

تحلیل تکنیکال 

درتحلیل تکنیکال با استفاده از نمودارها و با یک سری از ابزارهای تحلیلی که عمدتا در نرم افزارهای تحلیل تکنیکال(متاتریدر،ادونس گت،داینامیک تریدرو...)قابل مشاهده هستند،به تحلیل سهم پرداخته می شود.شما در تحلیل تکنیکال قادر خواهید بود که حمایت(تشدیدتقاضا)و مقاومت(تشدیدعرضه)سهم را بیابید

تحلیل بنیادی 

در تحلیل بنیادی افراد با استفاده از اعداد و ارقام صورت مالی،میزان کالای خرید و فروش شده توسط شرکت،تحلیل هزینه های شرکت،وضعیت کلان اقتصادو...در پی یافتن این موضوع هستند که آیا سهام مدنظر ارزش خرید دارد یا خیر.به عبارتی با استفاده از این شیوه در پی یافتن سهامی هستند که کمتر از ارزش ذاتی(واقعی)خود در بازار معامله می شوند.تحلیلگران بنیادی بیشتر با اعداد و ارقام و محاسبات و شم اقتصادی در ارتباط اند،اما تحلیل گران تکنیکال با نمودار و نرم افزارهای تکنیکال سروکار دارند.