دو قطره آب که به هم نزدیک شوند تشکیل یک قطره بزرگتر میدهند اما دو تکه سنگ هیچگاه با هم یکی نمی شوند !

پس هرچه سخت تر و قالبی تر باشیم فهم دیگران برایمان مشکل تر و در نتیجه امکان بزرگتر شدنمان نیز کاهش می یابد …

آب در عین نرمی و لطافت در مقایسه با سنگ به مراتب سرسخت تر و در رسیدن به هدف خود لجوج تر و مصمم تر است.

سنگ پشت اولین مانع جدی می ایستد اما آب راه خود را به سمت دریا می یابد. در زندگی معنای واقعی سرسختی ، استواری و مصمم بودن را در دل نرمی و گذشت باید جستجو کرد.

گاهی لازم است کوتاه بیایی ، گاهی نمیتوان بخشید و گذشت اما می توان چشمان را بست و عبور کرد …
گاهی مجبور می شوی نادیده بگیری …
گاهی نگاهت را به سمت دیگر بدوز که نبینی …
ولی با آگاهی و شناخت و آنگاه بخشیدن را خواهی آموخت !!!