در دورهٔ آقای خاتمی می‌خواستند از من تقدیر کنند. با این‌که سوادی نداشتم ولی به آن‌ها گفتم به‌جای این‌که به من سکه بدهید، من را به آلمان بفرستید تا آن‌جا را از نزدیک ببینم و با دیدن کارهایی که آن‌جا انجام‌گرفته با صنعت گردشگری آشنا بشوم و در بازگشت در ایران اجرا بکنم.

من برای خوش‌گذرانی به آلمان نرفتم. رفتم آن‌جا و متوجه شدم یک توریست چه می‌خواهد.

فهمیدم در اروپا احترام گذاشتن به حقوق دیگران، نظم و انضباط و داشتن برنامه برای مسافر مهم است. دیدم آن‌ها از چیزهایی که داشتند به بهترین نحو استفاده کردند. حمام‌ها و دستشویی‌ها تمیز بود.

وقتی برگشتم در‌‌ همان دو اتاق خودم برای مهمانان خارجی حمام و دست‌شویی‌ تروتمیزی ساختم. از‌‌ همان موقع که دو تا اتاق داشتم تا الآن که تنها در مزرعه‌ام ۳۲ اتاق دارم. در آلمان آموختم که گردشگری خیلی راحت است. روستاییانی را مشاهده کردم که حیوانات خانگی داشتند و دامداری می‌کردند و در مزرعه کار می‌کردند و در کنار آن چهارتا اتاق درست کرده بودند تا مردم بیایند و زندگی آن‌ها را ببینند.

من تا آن موقع می‌خواستم ادا بیاورم. بعد فهمیدم که توریست می‌آید تا من عباس برزگر روستایی را ببیند. یاد گرفتم خودم باشم!

عباس برزگر، کارآفرین برتر صنعت گردشگري