حق شناسی یک کلمه ی زیباست و ما باید حق شناس باشیم.حق شناسی یک احساس است که شخصیت را اعتلا می بخشد و منش شخص را می سازد.حق شناسی با تواضع رشد می کند و آن احساس تشکر آمیز نسبت به دیگران است.آن از طریق نگرش مان نسبت به دیگران شکل می گیرد و در رفتارمان منعکس می شود.حق شناسی مربوط به اعمال خوب متقابل نیست زیرا که آن بده و بستان محسوب نمی شود.کردار خوب را نمی توان به وسیله ی یک عمل متقابل خنثی کرد.چیزهایی مثل مهربانی،درک و فهم و صبر نمی توانند قابل پرداخت باشند.حق شناسی به ما چه چیزی می آموزد؟آن واقعا به ما هنر همکاری،مشارکت و درک کردن را می آموزد.حق شناسی باید خالصانه باشد.یک تشکر ساده می تواند دل پذیر باشد.بسیاری از اوقات ما فراموش کرده ایم که نزدیک ترین افراد یعنی همسر،خویشان و دوستان را مورد تشکر و تقدیر قرار دهیم.حق شناسی در بین کیفیت های عالی قرار دارد که منش و شخصیت فرد صادق را تشکیل می دهند.((خود))فرد در طرز نشان دادن حق شناسی دخیل است.نگرش قدردانی چشم انداز زندگی را تغییر می دهد.با حق شناسی و تواضع اعمال و کردار درست،طبیعی و عادی تر می شوند.

حق شناسی،یعنی چیزی که نمی توانیم مقدار زیادی از آن را خرج کنیم،باید به عنوان راه زندگی مورد توجه باشد.آن می تواند شامل یک لبخند،یک تشکر و یا حالتی از چهره باشد که قدردانی را می سازند.درباره ی با ارزش ترین چیزها بیندیشید.چه چیز آن ها را خاص تر می سازد؟در بیشتر موارد هدیه نسبت به هدیه دهنده کمتر ارزش دارد.به ندرت ما نسبت به چیزهایی که داریم شاکر هستیم.به گذشته برگردید سعی کنید به یاد بیاورید افرادی را که تاثیر مثبتی در زندگی شما داشته اند.والدین،معلمان یا هرکسی که برای کمک به شما وقت زیادی صرف نموده است.

شاید به نظر برسد که آن ها تنها وظیفه ی خودشان را انجام داده اند.واقعا نه،آن ها از روی علاقه،وقت،پول،تلاش و بسیاری از چیزهای دیگرشان را در حق شما صرف کرده اند.آن ها این کار را جدای از دوست داشتن و نه به خاطر تشکر از شما،انجام داده اند.در برخی موقعیت ها،فرد تشخیص می دهد تلاشی باعث کمک به زندگی آینده ی او شده است.شاید خیلی دیر نشده باشد که از فرد تاثیر گذار تشکر کنیم.بنابراین زمان انجام عمل متقابل فرار رسیده،زیرا دوست داشتن مستلزم از خود گذشتگی است.

بین قول و تعهد چه تفاوتی وجود دارد؟قول بیانگر نیت فرد است.تعهد قولی است که باید حفظ شود و مهم نیست که آن قول چه هست.در مورد چه بودن قول می توان مسائل غیر قانونی و غیر اخلاقی را نیز شامل دانست.تعهد ناشی از منش است و می تواند ایمان و اطمینان را به وجود آورد.

می توانید تصور کنید که اگر هیچ کس نسبت به دیگران تعهد نداشته باشد جهان چگونه خواهد شد؟در این صورت در مورد روابط افراد زیر چه روی می دهد:

1-همسران

2-کارمندان و کارفرمایان

3-والدین و کودکان

4-معلمان و دانش آموزان

5-خریداران و فروشندگان

روابط بدون تعهد کاملا تو خالی و سطحی هستند و اطمینان افراد نسبت به هم کاملا موقتی است.بدون تعهد هیچ چیز دوام نمی آورد و حتی چیزی خلق نمی شود.تعهد بیانگر این است که((من در آینده ی پیش بینی ناپدیر،قابل پیش بینی هستم))

اکثر افراد تعهد را با گرفتاری و محدود شدن اشتباه می گیرند.این برداشت واقعا درست نیست زیرا تعهد آزادی را از بین نمی برد،بلکه واقعا عین آزادی و به معنی احساس امنیت است.

مهم ترین تعهدی که معمولا به عهده می گیریم تعهد به ارزش ها می باشد و دلیلش این است که حق نظام ارزش ها الزام آور است.برای مثال،اگر فرد خودش را متعهد حمایت از رهبری بداند که بعد از مدتی قاچاقچی مواد مخدر از آب دربیاید آیا باید به تعهدش ادامه بدهد؟جواب این است که به هیچ وجه(اصلا).تعهد موجب تحمل روابطی می شود که شدت و ضعف دارند.در واقع آن در شخصیت و روابط فرد آشکار می شود.

این عکس به نظر شما نشان دهنده ی چیست؟

رابطه ی کارمندی می دهد یا کسی که کار برای خودش هست 

به یاد داشته باشید،فردی که برای شما غیبت می کند پشت سر،در مورد شما نیز غیبت می کند.غیبت و دروغ گفتن کاملا به هم مربوطند.فرد غیبت کننده چیزی را به سرعت می شنود و هنگام فراغت آن تکرار می کند فرد غیبت کننده به کسب و کار خود اهمیت نمی دهد زیرا او نه فکر داردو نه کسب وکار.شخص بدگو بیشتر متمرکز است به آن چه که از این طرف و آن طرف می شنود تا آن چه که خود می شنود.غیبت و بدگویی هنر گفتن نباید گفتنی هااست.

فردی چه قدر خوب گفت که((افراد کوچک درباره ی سایر افراد صحبت می کنند،افراد معمولی درباره ی چیزها صحبت می کنند،افراد بزرگ درباره ی ایده ها صحبت می کنند))

غیبت و بدگویی می تواند به افترا و انحراف شخصیت منجر شود.افرادی که به شایعات و بدگویی ها گوش می دهند گناهشان به اندازه ی افرادی است که به بدگویی می کنند.

شخص غیبت کننده به تله ی دهان خودش گرفتار می شود.غیبت کننده برای عدالت احترام و ارزش قایل نیست.غیبت دل ها را می شکند،زندگی ها را به هم می ریزد،نیرنگ و سو نیت به وجود می آوردوفرد ناتوان را قربانی می کند.ردیابی غیبت را مشکل می توان تعقیب کرد،زیرا ماهیت یا نامی ندارد.غیبت اعتبارها را از بین می برد،حکومت ها تغییر می دهد،ازدواج ها را بهم می زند،آینده ی شغلی را تیره می کند،موجب گریه های بی گناه می شود،دل ها را می شکند و بی خوابی های شبانه را به وجود می آورد.هنگامی که در مقابل موقعیت منجر به غیبت قرار می گیرید،از خودتان بپرسید.

1-آیا این موضوع حقیقت دارد؟

2-آیا آبرومندانه و مناسب است؟

3-آیا این امر لازم است؟

4-آیا من شایعه پخش می کنم؟

5-آیا درباره ی دیگران چیزهای مثبت می گویم؟

6-آیا دیگران را تشویق می کنم تا بدگویی کنند؟

7-آیا گفت و گوی من با عبارت(به هیچ کس نگویید)شروع می شود؟

8-آیا می توانم آن را محرمانه نگه دارم؟

از غیبت و بدگویی خودداری نمایید و به یاد داشته باشید حرف های کوچک از دهان های گنده خارج می شوند.