فیل بزرگی را که می تواند یک تن بار را با خرطوم خود جابه جا کند در نظر بگیرید.چگونه فیل را شرطی می کنند تا به وسیله ی یک طناب نازک بسته شده به یک میله ی چوبی مدت ها در یک جا باقی بماند؟وقتی که این فیل بچه است با زنجیری محکم به یک درخت قوی و تنومند بسته می شود.بچه فیل ضعیف است اما زنجیر و درخت قوی و محکم هستند.چون این بچه فیل عادت ندارد که بسته باشد تلاش می کند و زنجیر را می کشد.تمام این تلاش ها بیهوده می باشدو به او کمکی نمی کند و پس ازمدتی آرام شده و شرایط در زنجیر بودن را به راحتی می پذیرد.بعد از آن که به یک فیل غول پیکر تبدیل می شود عادت می کند که با یک طناب نازک به یک چوب بسته شود.درحالی که می تواند با یک حرکت طناب را باز کند و خود را نجات دهد،اما این کار را نمی کند چون او شرطی شده است.

انسان هم آگاهانه یا ناخودآگاه به دلیل در معرض موارد زیر قرار گرفتن شرطی می شود:

نوع کتاب هایی که می خواند

نوع برنامه های تلویزیون یا فیلم هایی که نگاه می کند

نوع موسیقی که گوش می دهد

نوع سازمانی که در آن کار می کند

هنگام رانندگی برای رفتن سر کار اگر برای روزهای متوالی به یک نوع موسیقی گوش دهیم،وبعد ازمدتی پخش ماشین خراب شود چه نوع صدایی را زمزمه می کنیم؟

دیوانگی یعنی انجام مکرر یک چیز و انتظار نتیجه ی عکس داشتن.سخت ترین مطلب برای تغییر عادت این است که نیاموخته باشیم چه طور روی رفتارهای خوب کارکنیم یا آن ها را بیاموزیم

توهم به معنی تعلیم و تربیت نیست بلکه جهالت است.افراد نوع عجیبی از اطمینان و اعتماد را دارند که فقط همراه جهل می آید.

عدم تمایل به یادگیری انجام کارها به روش درست از جاهل بودن شرم آورتر است.(بنجامین فرانکلین)

جهل به خودی خود مساله ای نیست،اما ساختن آینده ای که به آن ارتباطی ندارد،نهایت دیوانگی است.جهالت،خوش بختی نیست.آن نامطبوع،تاسف بار،فقرآوروبیماری زااست.

اگر جهل و نادانی سعادت و خوش بختی بود چرا بیشتر مردم خوشحال و سعادتمند نیستند؟اگرچه دانش کم،خطرناک است،اماجهل زیاد نیز موجب ترس،جمود،خودمحوری،پیش داوری و تعصب می شود.دانایی چیزی بیش از برطرف کردن جهل نیست.

مادرعصر اطلاعات زندگی می کنیم.برآورد می شود که مقدار دانش هر سال دو برابر می شود.ازآنجا که اطلاعات چنین آماده وقابل دسترس است پس،ازبین بردن جهل و نادانی آسان است.جای تاسف و ناراحتی است که هرچیز به جز ضروری ترین چیزها به ما آموزش داده می شوند.ما فقط سه حرف اول(خواندن،نوشتن،حساب کردن)را آموخته ایم،اما آموزش ذهنی بدون فهم و درک منزلت انسانی چه فایده ای دارد؟

مدارس منشا دانش و آگاهی هستند،اما متاسفانه برخی برای مزمزه کردن و برخی دیگر فقط برای غرغر کردن به مدرسه می آیند.